Ατομική Ομαδική Παιγνιοθεραπεία 2

Ατομική Ομαδική Παιγνιοθεραπεία

Tι είναι η Παιγνιοθεραπεία;

Η Παιγνιοθεραπεία είναι μια θεραπευτική προσέγγιση που στηρίζεται στη μη-κατευθυντική προσωποκεντρική προσέγγιση του Carl Rogers και της Virginia Axline, καθώς και σε θεωρίες σχετικές με την ανάπτυξη των παιδιών όπως το attachment και την Gestalt.
Χρησιμοποιεί ως μέσο το ίδιο το παιχνίδι, το φυσικό μέσο έκφρασης και επικοινωνίας του παιδιού. Με αυτό το μέσο, το παιδί ή ο έφηβος μπορεί να αναγνωρίσει συναισθήματα, να τα επεξεργαστεί, να εξερευνήσει εκείνα τα θέματα από το παρελθόν ή το παρόν, που συνειδητά ή ασυνείδητα επηρεάζουν τη ζωή και την καθημερινότητα του, να βρει λύσεις στα προβλήματά του, καθώς και να ανακουφιστεί.

Εργαλεία της Παιγνιοθεραπείας

Αξιοποιεί δημιουργικές μεθόδους όπως: κίνηση, κούκλες, μάσκες, ζωγραφική, παιχνίδι στην άμμο, πηλό, μουσική, παραμύθι, θεραπευτική ιστορία, δράμα, παιχνίδι ρόλων και δημιουργικό οραματισμό. H Παιγνιοθεραπεύτριά μας έχει εξειδικευτεί ακόμη στο messy play και στο Lego – based Therapy που είναι εξίσου σημαντικά θεραπευτικά εργαλεία, τα οποία εντάσσει στις συνεδρίες.

Γιατί η Παιγνιοθεραπεία είναι η πιο αποτελεσματική για παιδιά σε σχέση με άλλες θεραπευτικές μεθόδους;

Τα παιδιά νιώθουν μεγαλύτερη οικειότητα και ασφάλεια σε έναν χώρο με παιχνίδια όπου επεξεργάζονται τα θέματά τους με συμβολικό τρόπο μέσω του παιχνιδιού παρά να απαντούν σε ερωτήσεις σε ένα περιβάλλον γραφείου.
Ακόμη αυτή η θεραπευτική προσέγγιση δε στηρίζεται απαραιτήτως στην ομιλία, γεγονός που βοηθά πολύ το παιδί μικρής ηλικίας που δεν έχει αναπτύξει ακόμη τον λόγο ώστε να μπορεί να εκφράσει και να κατανοήσει αποτελεσματικά τα προβλήματά του μέσω του συμβολικού παιχνιδιού που είναι ένας ανώδυνος τρόπος.

“Ο μεταφορικός λόγος- το συμβολικό παιχνίδι ενεργοποιεί τα περισσότερα κέντρα από οποιαδήποτε άλλη μορφή επικοινωνίας, δημιουργώντας νέες διαδρομές νευρώνων.”
(Modell, 1997)

Παιγνιοθεραπεία για παιδιά και εφήβους

Το Play Therapy είναι η πιο αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση για παιδιά 3 έως 12 παιδιών. Ωστόσο, έφηβοι μπορούν κάλλιστα να επιλέξουν αυτή την προσέγγιση. Τα εργαλεία καθώς και η προσέγγιση μέσω Play Therapy μπορούν να μεταβάλλονται ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού και εφήβου.

“Το παιχνίδια απελευθερώνει αγχολυτικές χημικές ουσίες στον εγκέφαλο. Έτσι το παιδί διευκολύνεται να σκεφτεί γύρω από τα συναισθήματά του και η τραυματική εμπειρία μετριάζεται. ”
(Levin, 1997)

Διαδικασία

Ορίζεται μία πρώτη προσωπική συνάντηση με τους γονείς, όπου γίνεται η λήψη του ιστορικού του παιδιού, οι γονείς θέτουν τους στόχους που θα ήθελαν να επιτευχθούν μέσω της παιγνιοθεραπείας και ορίζεται ο αριθμός των συνεδριών. Οι γονείς ενημερώνονται για την εξέλιξη του παιδιού κάθε 6 συνεδρίες.

Ατομική και Ομαδική Παιγνιοθεραπεία

Η ατομική παιγνιοθεραπεία διαρκεί 40-45 λεπτών ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού ενώ η ομαδική παιγνιοθεραπεία διαρκεί 50-60 λεπτά. Και στις δύο περιπτώσεις οι συνεδρίες γίνονται μία φορά την εβδομάδα.

Διαγνωστικά εργαλεία

Κατά τη διάρκεια των συνεδριών η πρόοδος του παιδιού αξιολογείται από ποικίλα διαγνωστικά εργαλεία όπως το Ερωτηματολόγιο Δυνατοτήτων και Δυσκολιών και το House – Tree- Person Τεστ ιχνογράφησης για την αξιολόγηση νοητικών και συναισθηματικών παραγόντων.

Σε ποιες περιπτώσεις προτείνεται;

Εάν γνωρίζετε ένα παιδί ή έναν έφηβο που θα θέλατε :
• Να ενισχυθεί η αυτοπεποίθησή του.
• Να ενισχύσει τη δημιουργικότητά τους και τη φαντασία του.
• Να βελτιώσει τις δεξιότητες επικοινωνίας και έκφρασης των συναισθημάτων.
• Να καλλιεργήσει τις κοινωνικές δεξιότητες του. Να κάνει πιο εύκολα φίλους.
• Να βελτιώσει την ικανότητά του στη συγκέντρωση ή να διαχειριστεί καλύτερα την υπερκινητικότητά του.
• Να βελτιώσει τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις. Το παιδί που είναι ελεύθερο από συναισθηματικά μπλοκαρίσματα μπορεί να βελτιώσει την ικανότητά του για μάθηση, καθώς μπορεί να αξιοποιήσει στο μέγιστο το δυναμικό του.
• Να βελτιώσει την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και να αυτονομηθεί.
• Να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά καταστάσεις εκφοβισμού bullying.
• Να βελτιώσει τη συμπεριφορά του ώστε να μην αντιμετωπίζει θέματα αποκλεισμού στο σχολείο.
• Να διαχειριστεί τις εκδηλώσεις του θυμού του και να αυτορρυθμίζεται.
• Να διαχειριστεί τις φοβίες, το άγχος ή την ανησυχία του.
• Να σέβεται αλλά και να μάθει να θέτει τα όρια.
• Να βελτιώσει τη σχέση του με τους συνομηλίκους, τα αδέρφια του ή τους γονείς του.
• Να διαχειριστεί κάποιο τραύμα ή κάποια απώλεια.
• Να διαχειριστεί τη νυχτερινή ενούρηση ή την εγκόπριση.
• Να διαχειριστεί αλλαγές στη ζωή του όπως το διαζύγιο των γονιών του ή την αλλαγή χώρας, πόλης, σχολείου.
• Να διαχειριστεί με αυτοπεποίθηση κάποια ασθένεια ή αναπηρία.
• Να αναρρώσει γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα σε περίπτωση νοσηλείας.